ยุวทูตเฉลิมราชย์องค์ราชา เจ็ดสิบสองพรรษาเริ่มก่อตั้ง สานความดีสร้างคนดีมีพลัง ด้วยมุ่งหวังตามพระราชปณิธาน
ธ สถิตในดวงใจนิจนิรันดร์
พนมมือพร้อมเพรียงอภิวาท แทบเบื้องบาทพ่อหลวงด้วยห่วงเหลือระลึกในน้ำพระทัยคอยจุนเจือ พ่อทำเพื่อให้ลูกสุขทุกคืนวัน
ขอเดชะใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท “ ภูมิพล” เป็นมิ่งขวัญปวงชนไทยทั่วถิ่น ข้าราชบริพารทั่วแดนดิน
ทั่วแผ่นดินแดนไทยในวันนี้ ทุกข์ทวีในฤทัยให้หม่นหมอง ธ เสด็จสู่สวรรค์ตามครรลอง มีแต่โศกเศร้าหมองนองน้ำตา
ไม่มีคนไหนทำได้เท่า องค์ล้นเกล้าปรมินทร์ปิ่น สยามพระเสด็จถ้วนทั่วทุกเขตคาม ทุกโมงยามมิหลับใหลในราตรี
น้อมอาลัยให้รัญจวนหวนโศกศัลย์ องค์ราชันสวรรคตรันทดหมอง เสียงครวญคร่ำน้ำตาไทยไหลหลั่งนอง ร่มโพธิ์ทองผองข้าบาทนิราศไกล
แผ่นดินนี้มีในหลวงของปวงราษฎร์ ไทยทั้งชาติเปรมปรีดิ์ภักดีถวาย ร่วมเสริมสร้างสามัคคีที่มากมายน้อมถวายแด่พระองค์ภูมิพล
สิบสามตุลาฟ้ามืดดับ พ่อลาลับล่วงไปใจเศร้าหมอง ชนชาวไทยทั่วหล้าน้ำตาหลั่งนอง เราทั้งผองโศกศัลย์แสนอาลัย
น้ำตาฟ้าท่วมหัวใจไทยทั้งชาติ น้ำตาราษฎร์นองแผ่นดินด้วยสิ้นสูญ ทูลกระหม่อมแก้วนิราศแล้วโอ้อาดูร ทวีพูนทุกข์เทวษเขตแดนไตร
พระดับแสงสวรรคตสู่ขวัญหล้า สุริยาเมฆหม่นลับเลือนหาย ยามราตรีฟ้ามืดมิดไร้ดาวราย ฝนพร่างพรายครวญค่ำร้าวรานทรวง
สิบสามตุลาพ่อหลวงมาลาลับ เหมือนแสงเทียนมาดับกลางวิถี ปวงชนชาวไทยไพร่ฟ้าทุกข์ทวี หม่นหมองมีตรงกลางใจไทยพลัน
ขอน้อมเกล้าถวายอาลัยยิ่ง พระขวัญมิ่งดวงใจไทยทั้งผอง ปวงราษฎร์พร่ำอำลาน้ำตานอง เสียงร่ำร้องก้องหล้าทั่วฟ้าดิน
วันสิบสามตุลามาบรรจบ ทั้งพิภพ พสุธา แสนกำสรวล ดั่งฟ้าฟาดลงมาให้คร่ำครวญ ช่างแสนหวนโศกาสุดอาลัย
เหมือนตะวันดับแสงส่องท้องฟ้ากว้างความอ้างว้างเกาะกุมใจไทยทุกที่เสียงสะอื้นร่ำไห้ทั่วธรณีปฐพีปานจะแตกแยกจากกัน
ดั่งแผ่นดินสิ้นแสงทองที่ส่องหล้า ทั่วโลกามืดมนแสนหม่นหมอง ทั่วแดนไทยโศกาน้ำตานอง ดวงใจของปวงข้าประชาชน
คืนที่แผ่นดินสิ้นรัชกาลที่ ๙ น้ำตาเหล่าประชาหลั่งรินไหล ธ สิ้นแล้วจอมราชันย์ผู้เกรียงไกร เสียงร่ำไห้ระงมไปทั่วปฐพี
ยุวทูตความดีทุกคนจะร่วมกันน้อมรำลึกถึงพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช